Iedereen die mij ook maar een beetje kent weet dat ik van kleuren en vrolijkheid hou. Maar ook als je voor het eerst bij mij thuis komt, is dat meteen wel duidelijk, of je nou vriend, familie of klant bent. Je komt binnen en het is hier kleurrijk, gezellig, altijd een lekker muziekje aan en dus niet van dat stijve, zakelijke.
En dat maakt dat de gesprekken met klanten bij mij eigenlijk vaak meteen al heel snel persoonlijk worden. En dat mag ook, want zo leer ik snel de persoon achter het bedrijf of onderneming goed kennen en kan ik vervolgens van zijn of haar huisstijl ook echt iets eigens maken.
Soms heb je ook meteen een enorme klik met een klant. En dan is werk echt geen werk meer. En dat was met mijn laatste klant ook weer het geval: Iris van der Graaf kwam hier en bleef meteen 2 uur ‘plakken’. We zaten meteen zo gezellig en open te kletsen vanaf de eerste minuut dat ze binnen kwam, dat we het gewoon jammer vonden dat we later op de dag nog andere afspraken hadden staan!
Bijzonder verhaal
Iris had ook een bijzonder verhaal, over haar eigen transitie van man naar vrouw, wat op zich natuurlijk al een lange, moeilijke en bijzondere ontwikkeling is geweest. Maar wat mij zo raakte en tegelijkertijd zoveel energie gaf, was hoe intens en bewust zij alles aan heeft gepakt, en alles wat haar weer geholpen heeft om verder te komen en dieper in haar binnenste te komen om te ontdekken wie zij nou echt was (een weg die wij natuurlijk allemáál in ons leven bewandelen), zélf wilde leren om andere mensen ook weer te kunnen helpen!
Nou gaat dit natuurlijk bij veel therapeuten en coaches zo, maar Iris had toch iets speciaals wat mij raakte, net die extra ‘spark’, dat wat een mens zo bijzonder en uniek kan maken en wat mij enorm intrigeert. Want over het algemeen vind ik ‘de mens’ helemaal niet zo leuk… de meeste mensen begrijp ik echt totaal niet… Vooral niet de mensen die geen respect of begrip hebben voor de medemens en de natuur. Voor mij is het al van kinds af aan zo ‘logisch’ dat iedereen toch mag zijn wie hij/zij is; juist het unieke, het ‘anders zijn’ is juist zo leuk aan mensen. En ik werd elke keer zo teleurgesteld als ik merkte dat deze gedachte voor andere mensen kennelijk helemaal niet zo vanzelfsprekend was…
Maar bij Iris zit dit gelukkig wel goed: na haar eigenlijk lange zoektocht wil zij ook anderen helpen om te kunnen en mogen groeien tot je unieke ‘zelf’, zonder je te laten afremmen door je omgeving, eigen opvoeding en (eigen) angsten. Want dan kun je uiteindelijk zoveel meer dan je ooit had gedacht!
O ja, en ik mag haar nu natuurlijk gaan helpen om haar eigen onderneming vorm te gaan geven! Iets met een regenboog en véél kleur en een slang… Kun je je voorstellen dat ik dit weekend gewoon niet kon wachten om weer te mogen gaan werken?!!
